Jezus antwoordt hem: ‘...Filippus, ...wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; hoe kun je dan zeggen “toon ons de Vader”? ·Geloof je niet dat ik in de Vader ben en dat de Vader in mij is? De woorden die ik tot jullie spreek, spreek ik niet vanuit mijzelf; maar de Vader woont in mij en doet zijn werken. ·Jullie moeten het van mij geloven dat ik in de Vader ben en dat de Vader in mij is; of jullie moeten het anders geloven vanwege de werken.’ (Johannes 14:9-11 GH)

Om onze bestemming als zonen en dochters van de Vader in Jezus te kunnen zien, en onze verlossing in hem als onze ‘Bloedverwant-Losser’ (Med.#7), moeten we blijven leven in geloof in Gods woord, en in zijn Geest als ‘zegel’ van ons thuishoren,- de waarborg die deze bestemming garandeert (Med.#8). Maar Jezus kwam niet alleen maar om onze bestemming te onthullen. Hij kwam ook om woorden te spreken in ons hart en daden te doen in ons leven die hun oorsprong hebben in het hart van onze echte Vader.

Aangezien we geschapen werden met een bestemming die deze aarde te boven gaat, hoeven we niet langer gevormd te worden door de woorden en daden, de stilte en de verwaarlozing, van onze aardse vaders. Volgens Leanne Payne is zelfacceptatie afhankelijk van bevestiging uitgesproken door een vader. Dit is vooral cruciaal in de puberteit, voor zowel jongens als meisjes, voor de ontwikkeling van een positief zelfbeeld en gevoel van identiteit.[i] Ieder van ons is gevormd door wat onze vaders gezegd (of niet gezegd) hebben tegen ons en door wat ze gedaan (of niet gedaan) hebben in onze aanwezigheid. Maar het Goede Nieuws is dat de woorden en daden van Jezus en de Geest in ons leven ten diepste de tot ons gerichte woorden en daden zijn van onze echte Vader. En alleen zijn woorden en daden hebben de macht om in ons een gezonde zelfacceptatie te herstellen en onze onvolledige en gebroken identiteiten te hervormen.

Maar zijn woorden en daden kunnen alleen deze macht hebben in ons leven als wij ze met geloof ontvangen; geloof dat wanneer we de woorden van Jezus horen in de Schriften, en kijken naar zijn werken, we een getrouw beeld zien van onze hemelse Vader. Datzelfde geldt ook voor de woorden en werken van de Heilige Geest in ons dagelijks leven. Zijn woorden en werken zijn ook een afspiegeling van het karakter van de Vader en van hoe hij over ons denkt. En door de vrucht van zijn Geest in het leven van geestelijke ‘vaders’ in ons leven – mannen zowel als vrouwen die Jezus werkelijk kennen – kunnen we onderscheiden wie van dezen ons daadwerkelijk de woorden, werken en het karakter van onze Vader doen zien.

Jezus is de enige mens die, door de kracht van de Geest, het karakter en de woorden en daden van de Vader volmaakt weerspiegeld heeft. Alle geestelijke vaders, ikzelf en alle 'kerkvaders' in de geschiedenis incluis, zijn aangetast door de consequenties van de zonde en duisternis in deze wereld. Ook kunnen we allemaal beïnvloed worden door de blinde vlekken en beperkingen van onze eigen cultuur. En dus kunnen zelfs geestelijke ‘vaders’ opnieuw in verleiding komen en op sommige punten misleid worden. De woorden en werken van Jezus, zoals opgetekend in het Nieuwe Testament, zijn echter niet misleidend. Daarom vormen het Evangelie en de andere boeken van het Nieuwe Testament het fundament voor het leren kennen van de Vader.

Dat betekent niet dat de Hebreeuwse Tenach, het Oude Testament, niet Gods Woord of niet meer waar is. Het is én Gods Woord én waar en in staat ons veel te vertellen over het karakter en de wegen van God. Maar zowel het Evangelie als het Nieuwe Testament verklaren duidelijk dat ‘het Mysterie’ – van Christus en van het ‘mede-erfgenamen’ zijn van gelovigen uit alle volkeren – niet door God geopenbaard is voor Jezus kwam (Med.#6). Pas met de komst van de Nieuwe Tijd van de Messias en de Geest leerden we de Vader kennen en aanbidden in Geest en Waarheid (Med.#3).

Dat is waarom we gericht moeten blijven op Jezus en hem in het centrum van alle zelfopenbaring van God in de Bijbel moeten houden,- en in het centrum van al ons onderwijs over de Vader. Zijn woorden en werken openbaren zowel het karakter van de Vader als wel hoe de Vader werkelijk tegenover ons staat. Maar net als Filippus kunnen we jaren met Jezus wandelen en nog steeds blind zijn voor wat hij ons wil openbaren over de Vader. Zoals de profeet Jesaja eens zei: ‘Wie is er blinder dan mijn dienaar, en zo doof als mijn bode die ik zend? Je hebt vele dingen gezien maar niet waargenomen; je oren zijn open maar je hoorde niet’ (Jes. 42:19-20). De Vader zelf woonde in Jezus. En de clou van Jezus’ leven in ons is niet slechts dat we gered kunnen worden van de zonde, maar dat we God kunnen leren kennen als onze echte Vader en in een intieme relatie met hem een leven kunnen leven dat hem eer brengt.

Dus als je de woorden van Jezus leest in het Evangelie, hoor je dan de stem van jouw Vader die tot je spreekt?

[i] Leanne Payne, Crisis in Mannelijkheid, Coconut, 2009, hoofdstuk 4, blz. 76-77.