‘Vader voor ouderloze kinderen’! In de context van de Psalm is dit niet slechts een uitspraak over Gods zorg voor kwetsbare weeskinderen en weduwen. Het is ook een geweldige belofte. God staat op het punt iets nieuws te gaan doen voor alle mensen die zich enigszins verloren voelen omdat zij op de een of andere manier het contact zijn kwijtgeraakt met hun aardse vader. Misschien wijst deze tekst ook naar mensen die hun contact zijn kwijtgeraakt met God, als de Vader die hen geschapen heeft.

Als hun Vader is God bezig een grootscheepse reddingsoperatie voor te bereiden om deze ‘gevangenen’ te bevrijden van hun ‘vijanden’. Het zal gepaard gaan met een aardbeving, die door veel vrouwen ‘geboodschapt’ zal worden (Med.#42). Ook zal God ‘het Woord’ geven, zal ‘regen’ neerdruipen uit de hemel, en zal iemand ‘opvaren naar omhoog’ opdat alle voormalige gevangenen uit alle ‘koninkrijken van de aarde’ ‘gaven’ zullen ontvangen. En zij zullen zingen voor God om het uitsturen van zijn ‘Stem’ en om het geven van ‘kracht en sterkte’ aan ‘zijn volk’. Naar welke toekomstige gebeurtenissen verwijst deze Psalm? Klinken deze verwijzingen je bekend in de oren?

Een ‘Zoon’ zal aan Israël gegeven worden die Galilea op de kaart zal zetten door een opgaand licht te zijn voor alle volken. Dan zal God zijn ‘gezalfde’ ‘Zoon’ ‘heerschappij’ geven als zijn ‘eerstgeborene’, opdat alle volken God kunnen leren kennen niet slechts als ‘Sterk’, maar ook als: Wonderbare Raadsman, Eeuwige Vader en Vredevorst. Hij zal dus de Oudste Broer zijn, gezonden door ‘onze Vader’ als onze ‘Bloedverwant-Losser’ [Heb. goël] naar ‘broeders en zusters’,- zowel van ‘de overlevenden van Israël’ als van ‘de ontkomen volken’. Dit Hebreeuwse woord [goël], zoals overal gebruikt in de Tenach, verwijst naar iemand uit de naaste familie die verantwoordelijk is voor het wreken van een vermoord gezinslid, of voor het vrijkopen van een gezinslid die in schulden vervallen of tot slaaf gemaakt is.[iv] Zelfs werd het gebruikt om aan te duiden hoe God zijn ‘zoon’ Israël verlost uit hun slavenbestaan in Egypte.

Om deze gebeurtenis te herdenken, moesten de Israëlieten twee keer een lam offeren: elk jaar voor de Pesachviering, en in elk Joods huishouden na de geboorte van hun eerste zoon (de ‘eerstgeborene’). Want 'het Woord', dat onze Vader-Schepper van plan was om te sturen als zijn 'Gezalfde', zou niet alleen komen als 'de eerstgeborene' onder de koningen van de aarde, maar ook als een 'Offerlam'. Zijn dood als de ‘Eerstgeborene’ zou meer tot gevolg hebben dan enkel het ‘verlossen’ van zijn broeders en zusters van de macht van zonde en dood. Want als degene die met de Vader betrokken was bij het plannen van ‘de beloofde eeuwige erfenis’ voor alle volken, moest zijn bloed ook zijn dood bewerken zodat de Vaders 'nieuwe testament' in werking kon treden voor iedereen die zijn vertrouwen op hem stelt (Heb. 9:15-17 NBV, Matt. 25:34, Med.# 89).

Door als Bloedverwant-‘Losser' te komen, stond Jezus 'met zijn voeten op de aarde' (Job 19:25) niet zozeer als een goddelijke superheld, maar een goddelijk gezinslid (Med.#7), die onze Vader ook gestuurd had als een offerlam om ons te ‘reinigen van alles wat onrein is’.[v] Maar hij deed dit omwille van zijn familie-‘naam’ (Med.#13), en niet slechts omdat Israël en alle volken zoiets nodig hebben. Eveneens omwille van zijn familie-‘naam’, zal God een ‘Vader voor ouderloze kinderen’ zijn, door een nieuw hart en zijn eigen Geest te geven aan al zijn kinderen die eens ver weg waren, maar die nu ‘naderbij komen’, ‘terugkeren’ en de knie ‘buigen’ voor hem om zijn redding te ontvangen. Aan de ‘uitbreiding van de heerschappij’ van dit ‘Woord’ van God, onze Oudste Broer, zal ‘geen einde komen’, en hij zal blijvende vrede, recht en gerechtigheid brengen voor allen die deel zullen gaan uitmaken van dit nieuwe, wereldwijde, multi-etnische gezinskoninkrijk. Helaas zullen sommigen van hen, als hun Vader opstaat tegen zijn ‘vijanden’ om de ‘gevangenen’ te bevrijden, ‘opstandig’ blijven en de gelegenheid mislopen om te komen wonen in deze nieuwe ‘heilige woning’,- het nieuwe ‘huisgezin [Gr. oikos]’ dat hij voor hen aan het bereiden is (Med.#D, Med.#2).

Ja, God ziet zichzelf nog steeds als een Vader voor Israël, maar velen in zijn  ‘eerstgeboren’ volk zullen het moeilijk vinden om te accepteren dat God ook de mensen uit andere volken geschapen heeft ‘voor zijn glorie’, als zijn kinderen. Eveneens kunnen veel Christenen zo gericht blijven op 'de dingen van vroeger' dat zij zich ook verzetten tegen de 'nieuwe' multi-etnische familie die God aan het creëren is. Door exclusief te zijn of neer te kijken op degenen die uit volken afkomstig zijn die Jezus niet zo lang gekend hebben als 'wij', laten ze zien hoe weinig zij hun Vader werkelijk kennen. Want gelovigen in Jezus van alle volken zijn nu volwassen 'mede-erfgenamen' met gelijke toegang tot de Vader door de Geest in zijn nieuwe ‘huisgezin’ (Med.#6, Med.#30, Med.#44 en Med.#70).

 Worstel jij nog steeds met het gevoel vaderloos te zijn? Zelfs als je nooit een goede menselijke vader hebt gekend, ben je niet ‘vaderloos’. Je Oudste Broer Jezus heeft je gelost door zijn bloed en het mogelijk voor je gemaakt om je echte Vader te kennen, en samen met hem te wandelen en te werken zoals hij dat zelf deed (Med.#52, Med.#59).

Machtig God, ik prijs u omdat u het Mysterie, van uw lang verborgen voornemen, geopenbaard hebt, door onze Oudste Broer te sturen als onze Bloedverwant-Losser en Vredevorst: opdat alle volken, inclusief Israël, met hem en met elkaar mede-erfgenamen kunnen zijn,- door uw Geest als Wonderbare Raadsman, opdat ook wij u mogen kennen als Eeuwige Vader. Kom, o Heer; kom, Heilige Geest! (naar Ef. 1:9; 3:3-6,9; Rom. 8:15-17,29; Jes. 63:16; 9:6; 1 Kor. 16:22b; 2 Kor. 3:18)

[i] Overeenkomstig de HSV vertaling van het Hebreeuwse woord goël in Lev. 25:25 en Ruth 2:20, waar het gaat over een familielid. Daarom past ‘Losser’ beter bij de ‘gezinstermen’ van Jes. 63:16 dan het meer religieuze woord ‘Verlosser’. Zie voetnoot [iv].

[ii] In sommige Bijbelvertalingen is dit Hosea 1:10,12.

[iii]  Verwijzingen naar een Grieks woord in de Schrifttekst verwijzen naar de Septuagint-vertaling van de Tenach (3e tot 2e eeuw v.Chr.)

[iv] Kijk eens hoe de goël beschreven wordt: in de Thora (Lev. 25:23-54; Num. 35:9-28; Deut. 19:4-12), in de Profeten (Joz. 20:1-9) en in de Geschriften (Ruth 2:20; 3:9-13; 4:1-8,14).

[v] Een lam-offer was ook vereist als 'verzoening' met betrekking tot de ‘reiniging’ van een persoon van verschillende 'onzuiverheden' (Lev. 14:21-24). Jezus’ dood als het 'Lam' dat ‘met zijn bloed’ betaalt voor onze familie-lossing (1 Pet. 1:17-19,  Med.#46) houdt zodoende meer verband met dit verzoenings- en reinigings-offer, en met de 'verlossing' van Israël uit Egypte, dan met het offeren van een ram, stier en geit op de Grote Verzoendag.