Gehoord hebbend van jullie geloof in de Heer Jezus en de liefde voor al de heiligen, ·houd ik niet op voor jullie te danken en jullie te gedenken in mijn gebeden ·dat de God van onze Heer Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, jullie de Geest van wijsheid en openbaring zal geven, tot volle kennis van hem, ·en de ogen van jullie hart zal verlichten, zodat jullie zullen weten:

• welke de hoop is waartoe hij roept, en wat de rijkdom is van zijn heerlijk erfdeel onder de heiligen;
• en wat de allesovertreffende grootheid is van zijn macht aan ons die geloven… die hij gewerkt heeft in de Messias toen hij hem opwekte uit de doden en deed zetelen aan zijn rechterhand…

De Heilige Geest… ·is de waarborg voor ons erfdeel. (Efeziërs 1:15-20, 13-14 PH)

Paulus schreef deze woorden aan Christenen,- mensen die tot geloof gekomen waren in Jezus als hun Heer en die probeerden om zijn gebod om elkaar lief te hebben te gehoorzamen. Toch hadden deze discipelen nog steeds de Heilige Geest nodig om hen de wijsheid en de openbaring te geven{t} die hen in staat stelt om de ‘God van Jezus’ te kennen als ‘Vader’. Zoals duidelijk mag blijken uit Paulus’ gebed voor deze Christenen, gebeurt dat niet automatisch. Je bent misschien in Christus en vervuld met de Geest, maar misschien groei je niet in de wijsheid en openbaring van het kennen van God als jouw Vader.

Veel Christenen die de bovenstaande tekst lezen verdraaien de woorden in hun hoofd en lezen als het ware: ‘God, de Vader der heerlijkheid van onze Heer Jezus Christus’[i]. Waarom? Omdat zij geleerd hebben om zich God alleen voor te stellen als echte Vader van Jezus; wij zijn slechts ‘geadopteerde’ kinderen. Toch opent Paulus deze brief met allereerst te verwijzen naar God als ‘onze Vader’, en pas daarna als de Vader van Jezus.{√}{t}{m} Zoals uit volgende meditaties duidelijk zal blijken, wordt het Griekse woord dat vaak vertaald wordt met ‘aangenomen worden als zonen’ door Paulus niet gebruikt in de zin van ‘adoptie’ (Med.#4 en Med.#5).{t} Net als Jezus zag Paulus in dat we redding door het kruis nodig hadden, niet om daardoor zonen en dochters van God te worden, maar om daardoor hersteld te worden in Gods gezin,- als de Vaders verloren kinderen.{t}{m}

Door naar God te verwijzen als ‘de Vader der heerlijkheid’, en door hem ‘de God van onze Heer Jezus Christus’ te noemen, zegt Paulus nog twee belangrijke dingen over God als ‘Vader’. Allereerst tekent hij God af als ‘Vader’ tegenover alle andere ‘vaders’ die we misschien ooit in ons leven gekend hebben. Voor Paulus is God ‘de Vader aan wie alle vaderschap op aarde de naam ontleent’ (Ef. 3:14-15).{m} En hij is de meest fantastische (‘heerlijke’)  vader die je je maar kunt wensen. Het menselijk vaderschap, zegt Paulus, is een voorafschaduwing en God is het echte werk. Het is dus niet andersom, zoals veel theologen ons zouden willen doen geloven.{√}{t}{m}

Paulus verwijst ook naar de Vader als ‘de God van onze Heer Jezus Christus’ en niet als ‘de God van Israël’, omdat in Jezus Christus onze Vader iets nieuws begonnen is in zijn eeuwig voornemen voor menselijke wezens. Het ‘erfdeel’ en de ‘macht’ die nu ons deel zijn in Christus waren voorbestemd maar toch verborgen gehouden, zelfs voor hen die de Schriften kenden,- het volk van Israël. Dus zelfs Schriftgeleerden zoals Paulus hadden een speciale openbaring nodig ten einde ‘het Mysterie’ van het ‘erfgenaam zijn van God’, samen met mannen en vrouwen uit alle volken, te bevatten (Med.#6).{t} Dus het Nieuwtestamentische verstaan van God als ‘Vader’ is alles behalve een teruggrijpen op een patriarchaal verleden, zoals sommige moderne theologen ons willen doen geloven. In tegendeel,- deze nieuwe Tijd in het plan van de Vader heeft alles te maken met het meerderjarig worden van alle gelovigen als zijn volwassen zonen en dochters.­{√}{t}{m}

Dit kan gezien worden in hoe Paulus voor deze gelovigen bidt: om ‘verlicht’ te worden door de Geest met ‘wijsheid’ opdat zij zowel het ‘(zijn) erfdeel’ van de Vader alsook ‘zijn macht’ zullen begrijpen en kennen. Beide zijn ‘aan ons’ en beide woorden beschrijven kenmerken van een volwassen relatie met onze Vader. En toch willen veel Christenen die onderwijzen over het kennen van God als Vader ons doen geloven dat we voornamelijk in deze relatie staan als kleine kinderen. Uit veel Schriftgedeelten in deze meditaties zal blijken dat we eerder als jongvolwassenen in het gezin van de Vader verkeren dan als kleine kinderen. Want in Christus zijn we ‘geroepen’ in een nieuwe relatie met onze Vader waarin we reeds de ‘waarborg’ voor ons erfdeel hebben in de Heilige Geest; maar waarin we ook moeten leven in de ‘hoop’ op andere aspecten van het erfdeel die we nog niet bezitten.{√}{t}{m}

Als jij er naar verlangt om God te kennen als je Vader op de manier waarop hij zichzelf geopenbaard heeft in Jezus, dan moet je meer doen dan alleen de Schriften lezen met een analytische geest. Dan moet je hem met Paulus vragen om een openbaring door zijn Geest bij het lezen van zijn Woord.{t}{m}

Vader der heerlijkheid, God van onze Heer Jezus Christus, schenk mij de Geest van openbaring zodat ik u beter leer kennen. Verlicht de ogen van mijn hart opdat ik mag weten welke de hoop is waartoe u mij geroepen heeft, en wat de rijkdom van uw heerlijk erfdeel onder de heiligen is. (Ef. 1:17-18)

Vader, geef mij de Geest van wijsheid om te wandelen in deze openbaring, in de allesovertreffende grootheid van uw macht, die ook aan mij is… in Christus, omdat u hem met uw grote macht heeft opgewekt uit de doden en hem deed zetelen aan uw rechterhand onder de hemelse wezens…ver boven alle naam die genoemd wordt in deze eeuw en in de komende… (Ef. 1:19-21)

Want u heeft ons in Christus mee-opgewekt en mee doen zetelen onder de hemelse wezens… als mede-erfgenamen… in Christus Jezus, door het Evangelie…en met de Heilige Geest… de waarborg voor ons erfdeel. (Ef. 2:6; 3:6; 1:13-14)

[i] ‘God, the glorious Father of our Lord Jesus Christ’ (New Living Bible).